ਵਰ੍ਹਾ ਬੀਤ ਗਿਆ, ਬਿਨ ਸੁਣਿਆ ਆਵਾਜ਼ ਤੇਰੀ ਘਰ ਖ਼ਾਲੀ, ਲੋਕ ਪਰਾਏ ਵੇਹੜਾ ਸੁੰਨਾ ਸੁੰਨਾ ਲੱਗਦਾ ਏ ਨਹਿਰ ਮੇਰੇ ਜੀਵਨ ਦੀ ਹੀ ਸੁੱਕੀ ਸਿਰਫ ਦਰਿਆ ਦੁਨੀਆ ਦਾ ਪਹਿਲਾਂ ਵਾਂਗੂ ਵੱਗਦਾ ਏ

*ਯਾਦ ਹੈ ਨਾ* *ਜਦ ਗਏ ਸੀ* *ਜੁੱਤੀ ਲੈਣ* *ਕਿੰਨੀਆਂ ਦੁਕਾਨਾਂ ਦੀ* *ਫੱਕੀ ਸੀ* *ਧੂੜ* *ਪਾ ਕੇ ਦੋਵਾਂ ਪੈਰਾਂ ‘ਚ* *ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ* *ਕਿੰਨੇ ਪਾਸਿਆਂ ਤੋਂ* *ਨਿਹਾਰਿਆ ਸੀ* *ਹੱਥ ‘ਚ ਫੜ

ਹਰ ਸਾਲ ਵੈਸਾਖ ਦੇ ਦਿਨੀਂ ਉਹ ਦੋਵੇਂ ਮਾਵਾਂ ਧੀਆਂ ਖੇਤਾਂ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਹਿੱਸੇ ਦੀਆਂ ਬੱਲੀਆਂ ਚੁਗਦੀਆਂ ਨੇ, ਇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਉਹਦੀ ਸੱਸ ਤੇ ਧੀ ਆਉਂਦੀਆਂ ਸੀ ਕੇਹੀ ਕੁਦਰਤ ਦੀ ਖੇਡ

ਹਿੰਮਤ ਸਿੰਘ ਜੱਲੇਵਾਲ ਦਾ ਜੋ ਬਾਗ਼ ਸੀ ਭਾਈ ਰੌਲੈੱਟ ਐਕਟ ਖ਼ਿਲਾਫ਼ ਜਨਤਾ ਅੰਮ੍ਰਿਤਸਰ ਆਈ, ਰੌਲੈੱਟ ਐਕਟ ਨੇ ਕਰਤੇ ਸਭ ਹੱਕਾਂ ਤੋਂ ਵਾਂਝੇ, ਇਕੱਠੇ ਹੋ ਕੇ ਲੱਗੇ ਕਰਨ ਵਿਚਾਰ ਜੋ ਸਾਂਝੇ।

ਫਗਵਾੜਾ:4 ਅਪ੍ਰੈਲ 2025-ਉੱਘੇ ਪੰਜਾਬੀ ਆਲੋਚਕ ਕੇਂਦਰੀ ਪੰਜਾਬੀ ਲੇਖਕ ਸਭਾ ਦੇ ਸੀਨੀਅਰ ਮੀਤ ਪ੍ਰਧਾਨ ਅਤੇ ਪੰਜਾਬੀ ਰਾਈਟਰਜ਼ ਕੋਅਪਰੇਟਿਵ ਸੋਸਾਇਟੀ ਦੇ ਸਕੱਤਰ ਡਾਕਟਰ ਹਰਜਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਅਟਵਾਲ ਦਾ ਅੱਜ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਜੱਦੀ ਪਿੰਡ

*ਲੇਖਕਾਂ ਵਲੋਂ ਦੁੱਖ ਦਾ ਪ੍ਰਗਟਾਵਾ ਫਗਵਾੜਾ, 30 ਮਾਰਚ (ਏ.ਡੀ.ਪੀ ਨਿਊਜ਼) ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਕਹਾਣੀਕਾਰ ਪ੍ਰੇਮ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਨਹੀਂ ਰਹੇ। ਉਹ ਜਲੰਧਰ ਵਿਖੇ ਨਿਵਾਸ ਰੱਖਦੇ ਸਨ। ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਇਸ ਦੁਨੀਆਂ ਤੋਂ ਤੁਰ ਜਾਣ ‘ਤੇ

*ਜਦ ਪਰਜਾ* *ਇਹ ਮੰਨਦੀ ਸੀ* *ਕਿ* *ਸਭ ਦੁਸ਼ਟ ਰਾਜੇ* *ਇੱਕ ਦਿਨ ਜਾਣਗੇ* *ਨਰਕ ‘ਚ* *ਤਾਂ ਉਹ* *ਨਹੀਂ ਸੀ ਮਨਾਉਂਦੀ* *ਕੋਈ ਸੋਗ਼ ਜਾਂ ਖੁਸ਼ੀ* *ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ* *ਹਾਰਨ ਜਾਂ ਜਿੱਤਣ ਦੀ* *ਸਗੋਂ*

ਉੱਧਰ ਦੇਖੋ! ਮੇਰੀ ਸ਼ਾਦੀ ਟੰਗੀ ਪਈ ਹੈ ਕਈ ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਕੰਧ ਦੀ ਕਿੱਲੀ ‘ਤੇ ਇੱਕ ਤਮਗੇ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਤੇ ਤੁਸੀਂ ਕਦੀ-ਕਦਾਈਂ ਨਿੱਕਲ ਆਉਂਦੇ ਹੋ ਉਸ ਤਮਗੇ ਦੇ ਪਿੱਛੋਂ ਕਿਸੇ ਮਹਿਮਾਨ

ਮਾਂ ਬੋੱਲੀ ਪੰਜਾਬੀ ਸਾਡੀ, ਕੱਖੋਂ ਹੌਲੀ ਹੁੰਦੀ ਜਾਵੇ, ਆਪਣੀ ਹੋਂਦ ਬਚਾਉਣ ਦੀ ਖ਼ਾਤਰ, ਹਰ ਦਿਨ ਲੈਂਦੀ ਹੌਕੇ ਹਾਵੇ। ਪੰਜਾਬ ਪੰਜਾਬੀਅਤ ਦਾ ਹਰ ਨਾਹਰਾ, ਖੋਖਲਾ ਅਤੇ ਬੇ ਮਤਲਬ ਜਾਪੇ, ਭੁੱਖ ਨੰਗ

ਉਹ ਨਫ਼ਰਤ ਕਰਦੇ ਨੇ ਵਿਗਿਆਨ ਨੂੰ ਵਿਗਿਆਨਕ ਸੋਚ ਨੂੰ ਵਿਗਿਆਨਿਕ ਢੰਗ ਨੂੰ ਉਹ ਜਾਣਦੇ ਨੇ ਤਾਕਤ ਵਿਗਿਆਨ ਦੀ ਤੇ ਵਾਕਿਫ਼ ਨੇ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਧਰਮ ਦੇ ਖੋਖਲੇਪਣ ਤੋਂ ਵੀ ਖੋਖਲੇ ਧਰਮ