“ ਮੈਂ ਤੇਰਾ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕਰਾਂਗੀ “ ਭਲਾ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਵੀ ਕਦੀ ਖਤਮ ਹੋਇਆ ਹੈ ਆਸ ਤੇ ਹੀ ਜਹਾਨ ਹੈ ਪਤਾ ਹੈ ਯਾਦ ਤੇਰੀ ਵਿੱਚ ਹਰ ਪੱਲ , ਹਰ ਘੜੀ ਹੰਝੂਆਂ ਦੇ

ਭੋਲੇ ਚਿਹਰੇ ਤੇ ਬੀਬੇ ਰਾਣੇ, ਦੇਖਣ ਨੂੰ ਇਹ ਬਾਲ ਨਿਆਣੇ, ਚੁੱਕੀਆਂ ਪੰਡਾਂ, ਮੰਨਕੇ ਭਾਣੇ, ਕਿਹੜੀ ਉਮਰੇ ਹੋਏ ਸਿਆਣੇ। ਅੱਖ ਦੇ ਚਾਅ, ਮਸੋਸੇ ਰਹਿ ਗਏ, ਸੁਆਦ ਜੋ ਸਾਰੇ, ਵਿੱਚੇ ਰਹਿ ਗਏ,

ਗੀਤ ਫੱਕਰਾਂ ਦੀ ਕੁੱਲੀ ਚ ਦੀਵਾ ਜਗਦਾ ਰਹੇ ਨੀ ਮਹਿਲਾਂ ਵਾਲੀੇਏ ਜੱਗ ਸੁਨਦਾ ਰਹੇ ਤੇ ਤੁੂੰਬਾ ਵਜਦਾ ਰਹੇ ਨੀ ਮਹਿਲਾਂ ਵਾਲੀੇਏ ਕਾਲੀ ਰਾਤ ਚ ਨੀ ਹਵਾ ਜਦੋਂ ਸ਼ੁੂਕ ਪਾਊਗੀ ਤੇਰੇ

ਪਿਆਰੇ ਵੀਰ! ਦਿਲ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਸੀ ਚਾਹੁੰਦਾ , ਕਿ ਅਜਿਹਾ ਕੁਝ ਵੀ ਲਿਖਾਂ ਜਿਸ ਨੂੰ ਪੜ੍ਹ ਕੇ ਹੋ ਜਾਵੇ ਤੇਰੀ ਆਤਮਾ ਛਲਣੀ ਅਤੇ ਬੇਬੇ ਬਾਪੂ ਦੇ ਮਨ ਵਿੱਚ ਬਲਣ ਲੱਗ

ਕੋਈ ਰਾਤ ਲੈ ਕੇ ਸਵੇਰਾ ਵੀ ਆਵੇ। ਕਿਤੇ ਉਸ ਦੇ ਘਰ ਦਾ ਹਨੇਰਾ ਵੀ ਜਾਵੇ। ਚਿੜੀਆਂ ਦੇ ਚੰਬੇ ਦੀ ਉਡੀਕ ਚ ਕਿਧਰੇ, ਨਾਂ ਤੁਰ ਮੇਰੇ ਘਰ ਦਾ ਬਨੇਰਾ ਵੀ ਜਾਵੇ।

ਝੂਠ ਬੋਲਣ ਤੋਂ ਤੋਬਾ ਕਰ ਲਵੇਂ, ਤਾਂ ਚੰਗਾ ਹੈ। ਈਰਖਾ ਦਾ ਦਰਿਆ ਤਰ ਲਵੇਂ,ਤਾਂ ਚੰਗਾ ਹੈ। ਮਾਂ-ਪਿਉ ਸਦਾ ਬੱਚਿਆਂ ਦਾ ਭਲਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਨੇ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਕੌੜੇ ਬੋਲ ਜਰ ਲਵੇਂ,ਤਾਂ ਚੰਗਾ

ਮੈਂ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਕਹਾਂਗੀ ਕਿ ਮੈਨੂੰ ਮਨਾਉ ਕਿਉਂਕੀ ਮੈੰ ਰੁੱਸਾਂਗੀ ਹੀ ਉਦੋਂ ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਮੰਨਣਾ ਨਾ ਹੋਵੇਗਾ ਬੇਵਜਾ ਰੁੱਸਣਾ ਉਹ ਮੇਰੀ ਸ਼ਖਸੀਅਤ ਨਹੀਂ । ਰੁੱਸਣਾ ਮਨਾਉਣਾ ਮੈਨੂੰ ਇੱਕ ਖੇਡ ਜਾਪਦਾ

ਹਿੰਦੀ ਕਵੀ: ਹੂਬ ਨਾਥ ਜੀ ਹਾਂ ਵਿਚਾਰਾਂ ਦੇ ਵੀ ਪੈਰ ਹੁੰਦੇ ਨੇ ਉਹ ਚੱਲ ਕੇ ਇੱਕ ਜਗ੍ਹਾ ਤੋਂ ਦੂਜੀ ਜਗ੍ਹਾ ਨਾ ਸਿਰਫ਼ ਜਾਂਦੇ ਹੀ ਨੇ ਸਗੋਂ ਬਹੁਤਿਆਂ ਨੂੰ ਹੱਕ ਕੇ