ਹੁਣ ਖੁੱਲ੍ਹ ਗਏ ਨੇ ਪਾਜ਼ ਪਤਾ ਲੱਗ ਗਏ ਨੇ ਰਾਜ ਕਿਵੇਂ ਚਿੜੀਆਂ ਨੂੰ ਉੱਡਣਾ ਸਿਖਾਉਂਦੇ ਰਹੇ ਬਾਜ਼ ਕੀਤਾ ਕਿੰਨਾ ਕੁ ਉਹਨਾ ਪ੍ਰਫੁੱਲਿਤ ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਜਿਹੜੇ ਲੈ ਰਹੇ ਨਿੱਤ ਨਵੇਂ ਹੈ ਪੁਰਸਕਾਰ

ਤਿੰਨ ਕਵਿਤਾਵਾਂ 🔸ਗੁਰਭਜਨ ਗਿੱਲ 1. ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਨੂੰ, ਸਵੈਟਰ ਬੁਣਨਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਆਉਂਦਾ, ਪਰ ਉਹ ਰਿਸ਼ਤੇ ਬੁਣਨੇ ਜਾਣਦੀ ਸੀ । ਮਾਂ ਨੂੰ ਤਰਨਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਆਉਂਦਾ, ਪਰ ਉਹ

*ਜਿਸਨੂੰ* *ਮੈਂ ਮਾਰੂੰਗਾ ਯੁੱਧ ‘ਚ* *ਨਹੀਂ ਜਾਣਦਾ ਮੈਂ* *ਉਸ ਨੂੰ* *ਨਾ ਉਸਦੇ* *ਮਾਂ-ਪਿਉ ਨੂੰ* *ਨਾ ਉਸਦੀ ਬੀਵੀ* *ਨਾ ਉਸਦੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ* *ਮੈਨੂੰ ਉਸਦਾ* *ਨਾਂ ਵੀ ਨਹੀਂ ਪਤਾ* *ਮੈਂ* *ਇਹ ਵੀ

ਮੋਹਾਲੀ 7 ਮਈ (ਗਿਆਨ ਸਿੰਘ) ਸਵਪਨ ਫਾਊਂਡੇਸ਼ਨ, ਪਟਿਆਲਾ ਅਤੇ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿਭਾਗ,ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਜ਼ਿਲ੍ਹਾ ਦਫ਼ਤਰ ਮੋਹਾਲੀ ਦੇ ਸਹਿਯੋਗ ਨਾਲ ਧਰਮ ਕੰਮੇਆਣਾ ਦੇ ਗੀਤ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ‘ਪੋਹਲ਼ੀ ਦੇ ਫੁੱਲ ‘ ਉਪਰ ਭਾਵਪੂਰਨ ਵਿਚਾਰ

ਪਿੰਡ ‘ਚ ਉਹ ਦਿਨ ਸੀ ਐਤਵਾਰ ਹੱਥ ਫੜਕੇ ਨੰਨ੍ਹੀਂ ਪੀੜ੍ਹੀ ਦਾ ਮੈਂ ਨਿੱਕਲ ਗਈ ਬਾਜ਼ਾਰ! ਦੇਖ ਕੇ ਇੱਕ ਪਗਡੰਡੀ ਸੁੱਕੇ ਰੁੱਖਾਂ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਨੰਨ੍ਹੀਂ ਪੀੜ੍ਹੀ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਮੈਂ ਦੇਖ! ਇੱਥੇ

  ਯਸ਼ ਪਾਲ ਵਰਗ ਚੇਤਨਾ (98145 35005)

ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਹਾਥੀ ਸੀ। ਆਲਸ ਸਾਡਾ ਸਾਥੀ ਸੀ। ਸਿਕੰਦਰ ਕੋਲ ਘੋੜੇ ਸੀ। ਸਾਥੀ ਭਾਵੇਂ ਥੋੜੇ ਸੀ। ਏਸੇ ਲਈ ਉਹ ਜਿੱਤਿਆ। ਬਾਬਰ ਕੋਲ ਬੰਦੂਕ ਸੀ। ਭਰਾਵਾਂ ਨਾਲ ਸਲੂਕ ਸੀ। ਸਾਡੇ ਕੋਲ

*ਵੀ.ਆਈ.ਲੈਨਿਨ ਦੇ ‘ਜਨਮ ਦਿਨ’ (22 ਅਪ੍ਰੈਲ)ਮੌਕੇ:* *”…ਲੋਕ ਹਮੇਸ਼ਾ ਹੀ ਰਾਜਨੀਤੀ ‘ਚ ਧੋਖੇ* *ਤੇ ਸਵੈ-ਧੋਖੇ ਦਾ ਸ਼ਿਕਾਰ ਹੁੰਦੇ ਰਹੇ* *ਹਨ ਅਤੇ ਹਮੇਸ਼ਾ ਉਦੋਂ ਤੱਕ ਹੁੰਦੇ* *ਰਹਿਣਗੇ,ਜਦ ਤੱਕ ਊਹ ਸਾਰੇ ਨੈਤਿਕ* *ਧਾਰਮਿਕ,ਰਾਜਨੀਤਕ

ਰਿਹਾ ਨਾ ਇਤਬਾਰ ਜ਼ਰਾ ਵੀ ਪੰਛੀਆਂ ਬਾਗਵਾਨ ਉਤੇ ਆਹਲਣੇ ਢਾਹ ਦਿੱਤੇ,ਜਿਸ ਬਿਰਖ ਕੱਟਵਾ ਦਿੱਤੇ ਹਮਦਰਦ ਅਖਵਾਉਂਦਾ ਹਾਕਮ ਫਿਰ ਵੀ,ਪੀੜਤ ਔਰਤਾਂ ਦਾ ਬਲਾਤਕਾਰੀਏ ਕਾਤਲ ਜ਼ੇਹਲ ਚੋ,ਜਿਸ ਰਿਹਾਅ ਕਰਵਾ ਦਿੱਤੇ ਕਿੰਨਾ ਕੁ

ਲਹਿਰਾਂ ਸਾਗਰ ਦੀਆਂ ਚਲਦੀਆਂ ਨੇ ਅਰੁਕ ਜਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਿਰਫ਼ ਦਿਸ਼ਾ ਬਦਲਦੀਆਂ ਨੇ ਹਵਾਵਾਂ ਪਰ ਵਗਦੀਆਂ ਨੇ ਹਰ ਪਲ ਜਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਿਨ, ਮਹੀਨੇ, ਸਾਲ ਵੀ ਬਣਦੇ ਨੇ ਸਦੀਆਂ ਉਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਮੁਨਾਸਿਬ