ਬਦਲੇ ਬੱਸ ਕੈਲੰਡਰ ਨਾ ਕੁੱਝ ਹੋਰ ਬਦਲਿਆ । ਨਾ ਬਦਲੇ ਨੇ ਸਾਧ ਤੇ ਨਾ ਹੀ ਚੋਰ ਬਦਲਿਆ l ਅੱਜ ਪੜੑੀ ਅਖ਼ਬਾਰ ਤੇ ਉਹ ਹੀ ਮਸਲੇ ਨੇ । ਚੀਜ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਮਿਲਾਵਟ

ਵਕਤ ਦਾ ਇਹ ਕਾਫ਼ਲਾ ਰੁਕਣਾ ਨਹੀਂ ਸਫ਼ਰ ਤਾਂ ਤੁਰਨੋਂ ਬਿਨਾਂ ਮੁਕਣਾ ਨਹੀਂ ਸਫ਼ਰ ਦੇ ਪੈਰਾਂ ‘ਚ ਝਾਂਜਰ ਹੱਸਦੀ ਵਕਤ ਦੀ ਰਫ਼ਤਾਰ ਛਣ ਛਣ ਦੱਸਦੀ ਸਾਡਿਆਂ ਸਾਹਾਂ ਦੀ ਸਰਗਮ ਸੁਣ ਲਵੋ

ਬਾਪੂ ਵੇਖਦਾ ਰਹੀਂ ਤੂੰ ਬੈਠ ਕੰਢੇ, ਕਿਵੇਂ ਤਰਨਗੇ ਜੁਝਾਰ ਅਜੀਤ ਤੇਰੇ । ਟੁੱਭੀ ਮਾਰ ਕੇ ‘ਸਰਸਾ’ ਦੇ ਰੋੜ੍ਹ ਅੰਦਰ, ਕੱਢ ਲਵਾਂਗੇ ਸਾਰੇ ਹੀ ਗੀਤ ਤੇਰੇ । ਏਸ ਕੱਚੀ ਚਮਕੌਰ ਦੀ

ਮੈਂ ਦੱਸ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ ਕਿ ਕਿੰਨੀ ਖੁਸ਼ੀ ਹੋਈ ਉੱਤਰਕਾਸ਼ੀ ਦੇ ਸਿਲਕਿਆਰਾ ‘ਚ ਇਕਤਾਲੀ ਮਜ਼ਦੂਰਾਂ ਦੇ ਸਤਾਰਾਂ ਦਿਨਾਂ ਬਾਅਦ ਰਾਜੀ-ਖੁਸ਼ੀ ਬਾਹਰ ਆਉਣ ‘ਤੇ ਇੱਕ ਅੰਨ੍ਹੀ ਸੁਰੰਗ ‘ਚੋਂ ਨਿਗ੍ਹਾ ਟਿਕੀ ਹੋਈ ਸੀ

ਧਰਤ ‘ਤੇ ਆਇਆ ਜਦੋਂ ਵੀ, ਹੈ ਕਿਤੇ ਵੀ ਜ਼ਲਜ਼ਲਾ। ਮੇਰਾ ਘਰ, ਬੂਹਾ, ਬਨੇਰਾ, ਸਹਿਮਿਆ, ਫਿਰ ਕੰਬਿਆ। ਟਾਹਣੀਆਂ ਦੇ ਦਿਲ ‘ਚ ਹਾਲੇ, ਕੰਬਣੀ ਓਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਮੁੱਦਤਾਂ ਪਹਿਲਾਂ ਸੀ ਏਥੋਂ, ਵਾ-ਵਰੋਲਾ ਗੁਜ਼ਰਿਆ।

ਜ਼ਰਾ ਦੇਖਣਾ ਸੰਜੈ ਰਣ-ਭੂਮੀ ਅੰਦਰ ਕੀ ਕਰ ਰਹੀਆਂ ਨੇ ਸਾਡੀਆਂ ਫੌਜਾਂ? ਮੁਆਫ਼ ਕਰਨਾ ਮਹਾਰਾਜ! ਰਣ-ਭੂਮੀ ਅੰਦਰ ਤਾਂ ਨਜ਼ਰ ਆ ਰਹੇ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਸਿਰਫ਼ ਲਾਸ਼ਾਂ ਦੇ ਹੀ ਢੇਰ ਲਾਸ਼ਾਂ ਬੁੱਢਿਆਂ ਦੀਆਂ

ਜਸਵੀਰ ਸਿੰਘ ਆਹਲੂਵਾਲੀਆ ਬਹੁ-ਪੱਖੀ ਸਾਹਿਤਕਾਰ ਹੈ। ਉਹ ਕਹਾਣੀਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਰੰਗ ਮੰਚ ਦਾ ਨਿਰਦੇਸ਼ਕ ਅਤੇ ਅਦਾਕਾਰ ਹੈ। ਉਸ ਦੇ ਹੁਣ ਤੱਕ ਤਿੰਨ ਸਾਂਝੇ ਕਹਾਣੀ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤ ਹੋ ਚੁੱਕੇ ਹਨ ਪ੍ਰੰਤੂ

ਤੂੰ ਮੈਂ ਤੇ ਤੇਰਾ ਅਹਿਸਾਸ ਜਦ ਵੀ ਇਕੱਠੇ ਹੁੰਦੇ ਹਾਂ ਇਕ ਖ਼ਾਬ ਬੁਣਦੇ ਹਾਂ ਖ਼ਾਬਾਂ ਹੀ ਖ਼ਾਬਾਂ ’ਚ ਇਕ ਖ਼ੂਬਸੂਰਤ ਦੁਨੀਆ ਦਾ ਆਗਾਜ਼ ਕਰਦੇ ਹਾਂ ਅਤੇ ਚੰਦ ਸਿਤਾਰੇ ਫੜ੍ਹਨ ਦੀ

1- ਨਰਾਜ਼ਗੀ ਜੇ ਕਿਸੇ ਸਮਝਣੀ ਤਾਂ ਅੱਖਾਂ ਦੀ ਘੂਰ ਤੋਂ ਸਮਝ ਜਾਣਾ ਬੋਲਣ ਦੀ  ਲੋੜ ਨਾਂ ਪਏ ਉੱਥੇ ਜਿੰਨੇ ਚੁੱਪ ਨੂੰ ਹੀ ਕਹਿਰ ਸਮਝ ਜਾਣਾ2- ਜਿੰਦਗੀ ਦਾ ਬੋਝ ਹੁਣ ਢੋਣਾ

ਮੇਰੀ ਮੌਤ ਤੇ ਉਸੇ ਦਿਨ ਹੋ ਗਈ ਸੀ ਜਿਸ ਦਿਨ ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਬਿਨਾ ਕਸੂਰ ਦੱਸੇ ਛੱਡ ਕੇ ਚਲੇ ਗਿਆ ਸੀ ਬਹੁਤ ਮਿੰਨਤਾਂ ਤਰਲੇ ਕੀਤੇ ਰੋਈ , ਗਿੜਗਿੜਾਈ ਪਰ ਤੇਰੇ ਤੇ