1989 ਵਿੱਚ ਹਰਿਆਣਾ ਵਿੱਚ ਜਨਮੇ ਡਾ: ਸਤਿਆਵਾਨ ਸੌਰਭ ਬਾਲ ਸਾਹਿਤ ਦੇ ਜਾਣੇ-ਪਛਾਣੇ ਹਸਤਾਖਰ ਹਨ। ਸਾਹਿਤਕਾਰ, ਪੱਤਰਕਾਰ ਅਤੇ ਅਨੁਵਾਦਕ ਡਾ: ਸਤਿਆਵਾਨ ਸੌਰਭ ਨੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਵੱਡਿਆਂ ਲਈ ਵੀ ਵਿਸ਼ਾਲ ਸਾਹਿਤ

ਵਿਜੇ ਦੇ ਪਿਤਾ ਦਾ ਦਿਹਾਂਤ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਪਰੰਪਰਾ ਸੀ ਕਿ ਮ੍ਰਿਤਕ ਦੇ ਫੁੱਲ (ਹੱਡੀਆਂ) ਨੂੰ ਗੰਗਾ ਵਿੱਚ ਡੁਬੋਇਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਉਹ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਦੀ

*ਭਾਵੁਕ ਬੋਲ…* *ਇੱਕ ਫ਼ਿਲਿਸਤੀਨੀ* *ਮੁਟਿਆਰ ਦੇ!* ਵੇਦਨਾ,ਪੀੜਾ,ਰੋਹ…. ਫ਼ਿਲਿਸਤੀਨ ਬੋਲਦਾ ਹੈ ਸਮਾਂ ਲੰਘ ਰਿਹਾ ਹੈ ਸੰਸਾਰ ਖੜ੍ਹਾ ਦੇਖ ਰਿਹਾ ਹੈ ਮੰਜ਼ਰ ਹੋ ਰਹੇ ਨੇ ਬਦਤਰ ਆਵਾਜ਼ਾਂ ਨਿਕਲ ਰਹੀਆਂ ਨੇ ਕਮਤਰ ਚੀਥੜੇ

*ਫ਼ੈਜ਼ ਅਹਿਮਦ ਫ਼ੈਜ਼:* *ਸਿਮ੍ਰਤੀ ਦਿਵਸ* (20 ਨਵੰਬਰ)’ਤੇ.. *ਲੋਰੀ* *ਫ਼ਿਲਿਸਤੀਨੀ ਬੱਚੇ ਲਈ* ……………………… *ਨਾ ਰੋ ਬੱਚੇ!* *ਰੋ ਰੋ ਕੇ* *ਤੇਰੀ ਅੰਮੀ ਨੇ* *ਅਜੇ ਹੁਣੇ ਹੀ* *ਅੱਖ ਲਾਈ ਹੈ* *ਨਾ ਰੋ ਬੱਚੇ!*

ਮੱਥੇ ਦੀਆਂ ਝੁਰੜੀਆਂ/ ਗੁਰਮੀਤ ਸਿੰਘ ਪਲਾਹੀ ਹੱਥਾਂ ਦੀਆਂ ਲਕੀਰਾਂ ਵਾਂਗਰ, ਮੱਥਾ ਤਿਊੜੀਆਂ ਨਾਲ਼ ਭਰ ਗਿਆ। ਮਨ ਡਰ ਗਿਆ, ਅਗਲੇ ਸਫਰ ‘ਤੇ ਜਾਣ ਲਈ। ਭਿਅੰਕਰ ਹਨ ਲਕੀਰਾਂ!! ਤਿਊੜੀਆਂ ਨਿੱਤ ਡੂੰਘੀਆਂ ਹੋ,