ਛੁਟੀਆਂ ਦੀ ਉਡੀਕ ਤਾਂ ਹਰ ਵੱਡੇ ਛੋਟੇ ਨੂੰ ਹੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ | ਇਸ ਸਾਲ ਸੁਖਦੇਵ ਛੁਟੀਆਂ ਨੂੰ ਬੜੀ ਬੇਸਬਰੀ ਨਾਲ ਉਡੀਕ ਰਿਹਾ ਸੀ | ਪਿਛਲੇ ਦੋ ਸਾਲ ਤੋਂ ਉਹ ਛੁਟੀਆਂ

‘ਸਨੋਫਲੇਕ’, ਬਰਫ਼ਾਨੀ ਕਣ (ਰਵਾ) ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਧਰਤੀ ਦੇ ਬਹੁਤ ਠੰਢੇ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿਖੇ ਵਾਯੂਮੰਡਲ ਵਿੱਚੋਂ ਬਰਫ਼ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਹੇਠਾਂ ਵੱਲ ਗਿਰਦਾ ਹੈ। ਹਰ ਬਰਫ਼ਾਨੀ ਕਣ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਨਮੀ ਵਾਲੀ

ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਤਾਂ ਦੇਸ਼ ਦੀ ਕੇਂਦਰ ਸਰਕਾਰ ਚਲਾ ਰਹੇ ਸਿਆਸੀ ਨੇਤਾਵਾਂ ਦੇ ਮਨਾਂ ਅੰਦਰ ਨੌਜਵਾਨਾਂ ਨੂੰ ਦੂਜੇ ਦੇਸ਼ਾਂ `ਚ ਪੜ੍ਹਾਈ ਲਈ ਜਾਣ ਤੋਂ ਰੋਕਣ ਲਈ ਪੈਦਾ ਹੋਈ ਫ਼ਿਕਰਮੰਦੀ ਲਈ

ਮੋਹਣਾ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਹੀ ਪੜਦਾ ਸੀ | ਉਹ ਸਾਡੇ ਤੋਂ ਅਗਲੀ ਗਲੀ ਵਿਚ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ | ਕਦੇ ਕਦੇ ਉਹ ਕਿਸੇ ਕਾਪੀ ਲੈਣ ਦੇ ਬਹਾਨੇ ਸਾਡੇ ਘਰ ਵੀ ਆ ਜਾਇਆ ਕਰਦਾ

ਇਹ ਵਕ਼ਤ ਹੈ ਕਿਤਾਬਾਂ ਨੂੰ ਜ਼ੁਬਾਨੀ-ਯਾਦ ਕਰਨ ਦਾ ਕਿਉਂਕਿ ਕਦੇ ਵੀ ਆ ਸਕਦਾ ਹੈ ਹੁਕਮ ਕਿਤਾਬਾਂ ਨੂੰ ਸਾੜਨ ਦਾ ਤਾਨਾਸ਼ਾਹ ਨੂੰ ਪਤਾ ਹੈ ਕਿ ਭਵਿੱਖ ਸਾੜਨ ਲਈ ਜਰੂਰੀ ਹੈ ਕਿਤਾਬਾਂ

ਸੁੱਖੀ ਵੱਸੇ ਐ ਸ਼ੰਸਾਰ ਯਾਰੋ ਕਿੰਨਾ ਚੰਗਾ ਹੈ, ਕੋਈ ਖਾਵੇ ਨਾ ਏਥੇ ਖ਼ਾਰ ਯਾਰੋ ਕਿੰਨਾ ਚੰਗਾ ਹੈ। ਸੱਚ ਨੂੰ ਹਰਿਕ ਹੀ ਸੱਚ ਦੱਸੇ, ਰਤਾ ਨਾ ਰੱਖੇ ਕੋਈ ਪਰਦਾ, ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਵਾਲਾ

ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਿਨਾਂ ਵਿੱਚ ਮੇਰੀ ਪੋਸਟਿੰਗ ਮੇਰੇ ਸਹੁਰੇ ਪਿੰਡ ਸੀ। ਰਿਹਾਇਸ਼ ਅਸੀਂ ਪਟਿਆਲਾ ਸ਼ਹਿਰ ’ਚ ਕਰ ਲਈ ਸੀ। ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਇੱਕ ਹੋਰ ਸਹੇਲੀ ਨਾਲ ਪਟਿਆਲਾ ਤੋ ਰੋਜ਼ ਪੜ੍ਹਾਉਣ ਜਾਂਦੀ ਸੀ। ਮੇਰਾ

ਕੁਲਜੀਤ ਅਤੇ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨਾ ਨੇ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਸਕੂਲ ਵਿਚੋਂ ਇਕੱਠਿਆਂ  ਹੀ ਦਸਵੀਂ ਜਮਾਤ ਪਾਸ ਕਰ ਲਈ ਸੀ ਅਤੇ ਹੁਣ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਕਾਲਿਜ ਵਿਚ ਦਾਖਲਾ ਲੈਣਾ ਸੀ | ਓਹਨਾ ਨੇ ਸਲਾਹ ਬਣਾ

ਮਾਂ ਦੇ ਅੰਦਰ ਕਹਿੰਦੇ ਰੱਬ ਆਪ ਹੈ ਵੱਸਦਾ ਮਾਵਾਂ ਨੂੰ ਕਿਉਂ ਲੈ ਜਾਵੇ ਰੱਬਾ ਫਿਰ ਇਹ ਨੀ ਦੱਸਦਾ ਹਿਜ਼ਰ ਦੇ ਛਮ ਛਮ ਵਰਦੇ ਬੱਦਲਾਂ ਵਿੱਚ ਨਾ ਫੜਦਾ ਕੋਈ ਬਾਂਹ ਓ