ਦੁੱਖਾਂ ਨੂੰ ਆਓ ਕਰੀਏ ਨਜਰੇ ਆਤਿਸ਼ ਅੱਜ ਸੁੱਖੀ ਵਸੇ ਸੱਭ ਮਾਸ਼ਰਾ ਕਲ੍ਹਾ ਕਲੇਸ਼ ਜਾਏ ਭੱਜ ਫ਼ਸਲਾਂ ਹੋਵਣ ਸੋਹਣੀਆਂ ਕੁਦਰਤ ਰੱਖੇ ਰਹਿਮ ਨਵੀਂ ਸੋਚ ਉਗਵੇ ਤੇ ਦੂਰ ਹੋਵਣ ਸੱਭ ਵਹਿਮ ਪੋਹ

ਮਹਿਕ ਪੰਜਾਬ ਦੀ ( مہک پنجاب دی۔ ) ਚਰਚਿਤ ਪੰਜਾਬੀ ਪੁਸਤਕ ‘ ਕੁੰਜਾਂ ਦੇ ਰੂਬਰੂ ‘ ਦੀ ਰਚੇਤਾ ਪੰਜਾਬ ਤੋਂ ਕਨੇਡਾ ਦੀ ਵਸਨੀਕ ਹੈ। ਆਪਜੀ ਅਸੀਸ ਮੰਚ, ਟਰਾਂਟੋ ਕਨੇਡਾ ਦੇ

ਬਦਲੇ ਬੱਸ ਕੈਲੰਡਰ ਨਾ ਕੁੱਝ ਹੋਰ ਬਦਲਿਆ । ਨਾ ਬਦਲੇ ਨੇ ਸਾਧ ਤੇ ਨਾ ਹੀ ਚੋਰ ਬਦਲਿਆ l ਅੱਜ ਪੜੑੀ ਅਖ਼ਬਾਰ ਤੇ ਉਹ ਹੀ ਮਸਲੇ ਨੇ । ਚੀਜ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਮਿਲਾਵਟ

ਵਕਤ ਦਾ ਇਹ ਕਾਫ਼ਲਾ ਰੁਕਣਾ ਨਹੀਂ ਸਫ਼ਰ ਤਾਂ ਤੁਰਨੋਂ ਬਿਨਾਂ ਮੁਕਣਾ ਨਹੀਂ ਸਫ਼ਰ ਦੇ ਪੈਰਾਂ ‘ਚ ਝਾਂਜਰ ਹੱਸਦੀ ਵਕਤ ਦੀ ਰਫ਼ਤਾਰ ਛਣ ਛਣ ਦੱਸਦੀ ਸਾਡਿਆਂ ਸਾਹਾਂ ਦੀ ਸਰਗਮ ਸੁਣ ਲਵੋ

ਬਾਪੂ ਵੇਖਦਾ ਰਹੀਂ ਤੂੰ ਬੈਠ ਕੰਢੇ, ਕਿਵੇਂ ਤਰਨਗੇ ਜੁਝਾਰ ਅਜੀਤ ਤੇਰੇ । ਟੁੱਭੀ ਮਾਰ ਕੇ ‘ਸਰਸਾ’ ਦੇ ਰੋੜ੍ਹ ਅੰਦਰ, ਕੱਢ ਲਵਾਂਗੇ ਸਾਰੇ ਹੀ ਗੀਤ ਤੇਰੇ । ਏਸ ਕੱਚੀ ਚਮਕੌਰ ਦੀ

ਮੈਂ ਦੱਸ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ ਕਿ ਕਿੰਨੀ ਖੁਸ਼ੀ ਹੋਈ ਉੱਤਰਕਾਸ਼ੀ ਦੇ ਸਿਲਕਿਆਰਾ ‘ਚ ਇਕਤਾਲੀ ਮਜ਼ਦੂਰਾਂ ਦੇ ਸਤਾਰਾਂ ਦਿਨਾਂ ਬਾਅਦ ਰਾਜੀ-ਖੁਸ਼ੀ ਬਾਹਰ ਆਉਣ ‘ਤੇ ਇੱਕ ਅੰਨ੍ਹੀ ਸੁਰੰਗ ‘ਚੋਂ ਨਿਗ੍ਹਾ ਟਿਕੀ ਹੋਈ ਸੀ

ਧਰਤ ‘ਤੇ ਆਇਆ ਜਦੋਂ ਵੀ, ਹੈ ਕਿਤੇ ਵੀ ਜ਼ਲਜ਼ਲਾ। ਮੇਰਾ ਘਰ, ਬੂਹਾ, ਬਨੇਰਾ, ਸਹਿਮਿਆ, ਫਿਰ ਕੰਬਿਆ। ਟਾਹਣੀਆਂ ਦੇ ਦਿਲ ‘ਚ ਹਾਲੇ, ਕੰਬਣੀ ਓਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਮੁੱਦਤਾਂ ਪਹਿਲਾਂ ਸੀ ਏਥੋਂ, ਵਾ-ਵਰੋਲਾ ਗੁਜ਼ਰਿਆ।

ਜ਼ਰਾ ਦੇਖਣਾ ਸੰਜੈ ਰਣ-ਭੂਮੀ ਅੰਦਰ ਕੀ ਕਰ ਰਹੀਆਂ ਨੇ ਸਾਡੀਆਂ ਫੌਜਾਂ? ਮੁਆਫ਼ ਕਰਨਾ ਮਹਾਰਾਜ! ਰਣ-ਭੂਮੀ ਅੰਦਰ ਤਾਂ ਨਜ਼ਰ ਆ ਰਹੇ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਸਿਰਫ਼ ਲਾਸ਼ਾਂ ਦੇ ਹੀ ਢੇਰ ਲਾਸ਼ਾਂ ਬੁੱਢਿਆਂ ਦੀਆਂ

ਜਸਵੀਰ ਸਿੰਘ ਆਹਲੂਵਾਲੀਆ ਬਹੁ-ਪੱਖੀ ਸਾਹਿਤਕਾਰ ਹੈ। ਉਹ ਕਹਾਣੀਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਰੰਗ ਮੰਚ ਦਾ ਨਿਰਦੇਸ਼ਕ ਅਤੇ ਅਦਾਕਾਰ ਹੈ। ਉਸ ਦੇ ਹੁਣ ਤੱਕ ਤਿੰਨ ਸਾਂਝੇ ਕਹਾਣੀ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤ ਹੋ ਚੁੱਕੇ ਹਨ ਪ੍ਰੰਤੂ