(1) ਬੇਚੈਨ ਕੁੱਤੇ ਰਾਤ, ਚੈਨ ਨਾਲ ਅਸੀਂ ਨਹੀਂ ਸੌਂ ਸਕਦੇ, ਚੈਨ ਲੁੱਟਦੇ ਨੇ ਸਾਡਾ ਬੇਚੈਨ ਕੁੱਤੇ! ਬੋਲੀ ਇਹਨਾਂ ਦੀ ਇਹ ਹੀ ਸਮਝਦੇ ਨੇ, ਗੁੱਸਾ ਕੱਢਦੇ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਿਸ ਉੱਤੇ? ਭੁੱਖੇ,

ਆਪਣੀ ਕੀਮਤ ਜਾਣ ਵੋਟਰਾ ਆਪਣੀ ਕੀਮਤ ਜਾਣ। ਸੋਚ ਜ਼ਰਾ, ਕਿਉਂ ਨੇਤਾ ਮੁੜ ਮੁੜ ਤੇਰੇ ਘਰ ਦੇ ਗੇੜੇ ਲਾਣ। ਦੇਖ ਦਫਤਰਾਂ ‘ਚ ਕਿਵੇਂ ਫੈਲਿਆ ਭ੍ਰਿਸ਼ਟਾਚਾਰ। ਚਾਰ ਦਿਨ ਪਹਿਲਾਂ ਦਿੱਤੀ ਫਾਈਲ ਦਫਤਰਾਂ

ਦੁੱਖ ਤਾਂ ਜਨਤਾ ਨੂੰ ਬਥੇਰੇ ਨੇ , ਪਾਏ ਮੁਸੀਬਤਾਂ ਨੇ ਵੀ ਘੇਰੇ ਨੇ। ਕਰੇ ਉਡੀਕ ਕਿ ਕੋਈ ਆਵੇਗਾ , ਜਿਹੜਾ ਸੂਤੇ ਭਾਗ ਜਗਾਵੇਗਾ । ਖੋਲ੍ਹ ਕਿਸਮਤ ਦੀ ਪੋਟਲੀ ਨੂੰ ,

ਸਾਰਾ ਦਿਨ ਕੰਮ ਕਰੇ ਮਜ਼ਦੂਰ, ਫਿਰ ਵੀ ਭੁੱਖਾ ਮਰੇ ਮਜ਼ਦੂਰ। ਜੇਠ,ਹਾੜ ਵਿੱਚ ਸੜਦਾ ਉਹ, ਪੋਹ,ਮਾਘ ਵਿੱਚ ਠਰੇ ਮਜ਼ਦੂਰ। ਥਾਂ-ਥਾਂ ਹਸਪਤਾਲ ਹੁੰਦਿਆਂ ਵੀ, ਬਿਨਾਂ ਇਲਾਜ ਤੋਂ ਮਰੇ ਮਜ਼ਦੂਰ। ਕਾਣੀ ਵੰਡ ਦੇ

ਧੀਆਂ ਲਈ ਕਿਉਂ ਰੱਖੀਆਂ ਨੇ ਸੋਚਾਂ ਸੌੜੀਆਂ? ਪੁੱਤਾਂ ਵਾਂਗ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਵੀ ਵੰਡੋ ਲੋਹੜੀਆਂ। ਸਾਰੇ ਕੰਮ ਨੇ ਅੱਜ ਕਲ੍ਹ ਧੀਆਂ ਕਰਦੀਆਂ। ਮਾਪਿਆਂ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਨਾਲ ਭਰਦੀਆਂ। ‘ਜੱਗ ਦੀ ਜਣਨੀ’ਗੁਰੂ

ਸੁਕਰਾਤ ਦਾ ਗੀਤ ਤਾਰੇ ਗਿਣ ਗਿਣ, ਬੀਤੀ ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਨੀ! ਸਾਡੀ ਅਜੇ ਵੀ ਨਾ ਮੁੱਕੀ, ਸਾਰੀ ਬਾਤ ਨੀ!!! ਅਸੀਂ ਬਿੰਦੂਆਂ ਤੋਂ ਦਾਇਰੇ ਹੀ, ਬਣਾਉਂਦੇ ਰਹੇ ਤੇ ਸਮਾਨੰਤਰ ਲੀਕਾਂ ਹੀ, ਵਾਹੁੰਦੇ

(1) ਸੂਝ ਸੂਰਜ ਨਿਸਚਾ ਕੀਤਾ ਹੈ ਭਾਰਤ ਦੇ ਲੀਡਰਾਂ ਨੇ, ਅਸਾਂ ਅਕਲ ਨੂੰ ਵਿਹੜੇ ਨਹੀਂ ਵੜਨ ਦੇਣਾ। ਢਾਹ ਦੇਣਾ ਹੈ ਅਸਾਂ ਵਿਰੋਧੀਆਂ ਨੂੰ, ਝੂਠ ਆਪਣਾ ਅਸਾਂ ਨਹੀਂ ਫੜਨ ਦੇਣਾ। ਜਾਤ,

ਨਿੱਤ ਕੰਮ ਜੋ ਇੱਥੇ ਕਰਦੇ ਮੰਦੇ, ਉਹ ਖੂਹ ਆਪਣੇ ਲਈ ਪੁੱਟਦੇ ਬੰਦੇ। ਸ਼ੁੱਧ ਪਾਣੀ ਨਾ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਮਿਲਣਾ, ਨਦੀਆਂ, ਨਾਲੇ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਕੀਤੇ ਗੰਦੇ। ਨੇਤਾ ਲਾਰੇ ਲਾ ਮੋੜੀ ਜਾਂਦੇ, ਮਜ਼ਦੂਰਾਂ ਦੀ

ਚਿੱਟੇ ਦੇ ਵਪਾਰੀਓ ਹਾਲੇ ਤੁਸੀਂ ਦੂਜਿਆਂ ਦੇ ਘਰਾਂ ਵਿੱਚ ਹਨੇਰਾ ਕਰੀ ਜਾਂਦੇ ਹੋ। ਕਿਸੇ ਮਾਂ ਦਾ ਪੁੱਤ ਖੋਹੀ ਜਾਂਦੇ ਹੋ, ਕਿਸੇ ਭੈਣ ਦਾ ਵੀਰ ਖੋਹੀ ਜਾਂਦੇ ਹੋ, ਆਪਣੀਆਂ ਜੇਬਾਂ ਮਾਇਆ