ਕਵਿਤਾ/ਨਵੇਂ ਸਾਲ ਨੂੰ / ਮਹਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਮਾਨ

ਐ ਨਵੇਂ ਸਾਲ, ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਕੋਲੋਂ ਕੁੱਝ ਵੀ ਨਹੀਂ ਮੰਗਦਾ ਕਿਉਂਕਿ ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਕੁੱਝ ਵੀ ਦੇਣ ਜੋਗਾ ਨਹੀਂ। ਮੈਂ ਤਾਂ ਉਹਨਾਂ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਸਾਥ ਮੰਗਦਾ ਹਾਂ, ਜਿਹੜੇ ਕਹਿਰ ਦੀ ਗਰਮੀ

ਤੇਰਾਂ ਪੋਹ/ ਹਰੀ ਸਿੰਘ ਸੰਧੂ

ਕਲਮ ਨਿਮਾਣੀ ਲਿਖ ਨਾ ਸੱਕਦੀ, ਪੁੱਤਰਾਂ ਦੇ ਉਸ ਦਾਨੀ ਨੂੰ। ਕੌਣ ਭਲਾਊ ਪੋਹ ਮਹੀਨਾ,ਬੱਚਿਆਂ ਦੀ ਕੁਰਬਾਨੀ ਨੂੰ। ਤੇਰਾਂ ਪੋਹ ਨੂੰ ਠੰਡ ਬੜੀ ਸੀ,ਠੰਡੇ ਬੁਰਜ਼ ਵਿੱਚ ਮਾਂ  ਬੈਠੀ , ਦਾਦੀ ਮਾਂ

ਗ਼ਜ਼ਲ/ ਮਹਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਮਾਨ

ਜੇ ਉਸ ਨੂੰ ਬੋਲਣ ਦਾ ਜ਼ਰਾ ਵੀ ਹੁੰਦਾ ਚੱਜ, ਘਰ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਨਾ ਉਹ ਫਿਰਦਾ ਹੁੰਦਾ ਅੱਜ। ਉਹ ਬੱਚਾ ਕਦੇ ਅੱਗੇ ਨ੍ਹੀ ਵਧ ਸਕਦਾ ਯਾਰੋ, ਜੋ ਮਾਂ-ਪਿਉ ਤੋਂ ਆਪਣੇ ਔਗੁਣ

ਗ਼ਜ਼ਲ/ਮਹਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਮਾਨ

ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਪਾ ਕੇ ਫੁੱਟ, ਨੇਤਾ ਰਹੇ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਲੁੱਟ। ਇਕ ਦਿਨ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਪਛਤਾਣਾ, ਹੁਣ ਜੋ ਰੁੱਖ ਰਹੇ ਨੇ ਪੁੱਟ। ਉਹ ਬਚ ਗਏ ਧੋਖੇਬਾਜ਼ਾਂ ਤੋਂ, ਖਾਧੀ ਜਿਨ੍ਹਾਂ

ਮਿੰਨੀ ਕਹਾਣੀ/ਆਦਮੀ ਦਾ ਸੁਭਾਅ / ਮਹਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਮਾਨ

ਮੈਂ ਹੁਸ਼ਿਆਰਪੁਰ ਇੱਕ ਜ਼ਰੂਰੀ ਕੰਮ ਜਾਣਾ ਸੀ। ਮੈਂ ਨਵਾਂ ਸ਼ਹਿਰ ਬੱਸ ਸਟੈਂਡ ਪਹੁੰਚ ਕੇ ਹੁਸ਼ਿਆਰਪੁਰ ਜਾਣ ਵਾਲੀ ਬੱਸ ਵਿੱਚ ਬੈਠ ਗਿਆ।ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਬੱਸ ਚੱਲਣ ਲੱਗੀ, ਦੋ ਜਣੇ ਬੱਸ ਵਿੱਚ ਚੜ੍ਹ