ਇਹ ਸੱਚ ਹੈ ਕਿ ਕੁਝ ਨਿੱਜੀ ਹਸਪਤਾਲ ਜ਼ਿਆਦਾ ਮੁਨਾਫ਼ੇ ਲਈ ਬੇਲੋੜੇ ਸੀਜ਼ੇਰੀਅਨ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ, ਪਰ ਸਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਦੋਸ਼ੀ ਠਹਿਰਾਉਣਾ ਉਚਿਤ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗਾ। ਇਸ ਹੱਲ ਲਈ ਔਰਤਾਂ ਵਿੱਚ ਜਾਗਰੂਕਤਾ, ਡਾਕਟਰਾਂ ਦੀ ਨੈਤਿਕ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਅਤੇ ਸਰਕਾਰੀ ਨਿਯਮਾਂ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ। ਕੀ ਕੁਝ ਅਜਿਹੇ ਸਵਾਲ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਜਵਾਬ ਸਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਇਕੱਠੇ ਲੱਭਣ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ? ਕੀ ਇਹ ਔਰਤਾਂ ਦੀਆਂ ਜ਼ਰੂਰਤਾਂ ਅਨੁਸਾਰ ਵਧਿਆ ਹੈ ਜਾਂ ਇਹ ਹਸਪਤਾਲਾਂ ਲਈ ਆਮਦਨ ਦਾ ਸਰੋਤ ਬਣ ਗਿਆ ਹੈ?
ਕੀ ਡਾਕਟਰ ਆਪਣੀ ਸਹੂਲਤ ਲਈ ਬੇਲੋੜਾ ਸੀਜ਼ੇਰੀਅਨ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ? ਕੀ ਔਰਤਾਂ ਖੁਦ ਸੀਜ਼ੇਰੀਅਨ ਨੂੰ ਤਰਜੀਹ ਦੇ ਰਹੀਆਂ ਹਨ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਦਰਦ ਤੋਂ ਬਚਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ? ਕੀ ਔਰਤਾਂ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਵਿਕਲਪਾਂ ਬਾਰੇ ਸਹੀ ਢੰਗ ਨਾਲ ਜਾਣਕਾਰੀ ਦਿੱਤੇ ਬਿਨਾਂ ਸੀਜ਼ੇਰੀਅਨ ਕਰਵਾਉਣ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ? ਸੀਜ਼ੇਰੀਅਨ ਆਪਣੇ ਆਪ ਵਿੱਚ ਗਲਤ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਪਰ ਜਦੋਂ ਇਹ ਵਪਾਰਕ ਲਾਭ ਲਈ ਜਾਂ ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਠੋਸ ਡਾਕਟਰੀ ਕਾਰਨ ਦੇ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਇਹ ਚਿੰਤਾ ਦਾ ਵਿਸ਼ਾ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਸਦੀ ਵਰਤੋਂ ਸਹੀ ਜਾਗਰੂਕਤਾ ਅਤੇ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਨਾਲ ਕੀਤੀ ਜਾਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ।
ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਜਾਣਦੇ ਹੋ ਕਿ ਸਿਜੇਰੀਅਨ ਡਿਲੀਵਰੀ, ਜਾਂ ਸੀ-ਸੈਕਸ਼ਨ, ਦੁਨੀਆ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਕੀਤੀ ਜਾਣ ਵਾਲੀ ਸਰਜਰੀ ਹੈ? ਸਿਜੇਰੀਅਨ ਸੈਕਸ਼ਨ ਬਨਾਮ ਨਾਰਮਲ ਡਿਲੀਵਰੀ ਦੇ ਵਿਸ਼ੇ ‘ਤੇ ਬਹੁਤ ਬਹਿਸ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਜਦੋਂ ਇਸਦੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਵਰਤੋਂ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਕੁਝ ਇਸਨੂੰ “ਕਾਰੋਬਾਰੀ ਮਾਡਲ” ਮੰਨਦੇ ਹਨ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਦੂਸਰੇ ਇਸਨੂੰ ਡਾਕਟਰੀ ਵਿਗਿਆਨ ਦੀ ਇੱਕ ਪ੍ਰਾਪਤੀ ਵਜੋਂ ਦੇਖਦੇ ਹਨ। ਸੀਜ਼ੇਰੀਅਨ ਸੈਕਸ਼ਨ ਇੱਕ ਸਰਜੀਕਲ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਹੈ ਜੋ ਉਦੋਂ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਜਦੋਂ ਆਮ ਜਣੇਪਾ ਸੰਭਵ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ਜਾਂ ਮਾਂ ਅਤੇ ਬੱਚੇ ਦੀ ਸਿਹਤ ਲਈ ਖ਼ਤਰਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
ਪਰ ਅੱਜਕੱਲ੍ਹ ਇਹ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਥਾਵਾਂ ‘ਤੇ ਡਾਕਟਰੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਕੀਤਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਨਿੱਜੀ ਹਸਪਤਾਲਾਂ ਵਿੱਚ, ਜਿੱਥੇ ਇਸਨੂੰ ਇੱਕ ਤੇਜ਼ ਅਤੇ ਸੁਵਿਧਾਜਨਕ ਹੱਲ ਵਜੋਂ ਦੇਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਸੀਜ਼ੇਰੀਅਨ ਆਪਣੇ ਆਪ ਵਿੱਚ ਗਲਤ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਪਰ ਜਦੋਂ ਇਹ ਵਪਾਰਕ ਲਾਭ ਲਈ ਜਾਂ ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਠੋਸ ਡਾਕਟਰੀ ਕਾਰਨ ਦੇ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਇਹ ਚਿੰਤਾ ਦਾ ਵਿਸ਼ਾ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਸਦੀ ਵਰਤੋਂ ਸਹੀ ਜਾਗਰੂਕਤਾ ਅਤੇ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਨਾਲ ਕੀਤੀ ਜਾਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ। ਪਿਛਲੇ ਕੁਝ ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ, ਭਾਰਤ ਸਮੇਤ ਕਈ ਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਸਿਜੇਰੀਅਨ ਦੀ ਦਰ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਵਧੀ ਹੈ।
ਵਿਸ਼ਵ ਸਿਹਤ ਸੰਗਠਨ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਸਿਰਫ਼ 10-15% ਮਾਮਲਿਆਂ ਵਿੱਚ ਸੀਜ਼ੇਰੀਅਨ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਕਈ ਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਇਹ ਦਰ 50% ਜਾਂ ਇਸ ਤੋਂ ਵੱਧ ਤੱਕ ਹੈ। ਭਾਰਤ ਦੇ ਕਈ ਨਿੱਜੀ ਹਸਪਤਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਇਹ ਦਰ 50-80% ਤੱਕ ਦੇਖੀ ਗਈ ਹੈ। ਨੀਤੀ ਆਯੋਗ ਦੀ ਇੱਕ ਰਿਪੋਰਟ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਨਿੱਜੀ ਹਸਪਤਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਸੀਜ਼ੇਰੀਅਨ ਡਿਲੀਵਰੀ ਦੀ ਦਰ 40-50% ਤੱਕ ਉੱਚੀ ਪਾਈ ਗਈ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਸਰਕਾਰੀ ਹਸਪਤਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਇਹ ਲਗਭਗ 20-25% ਸੀ। ਸਿਹਤ ਬੀਮਾ ਯੋਜਨਾ ਅਤੇ ਮਾਂ-ਬੱਚਾ ਸੁਰੱਖਿਆ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਵਰਗੀਆਂ ਯੋਜਨਾਵਾਂ ਵਿੱਚ, ਮਰੀਜ਼ਾਂ ਦੀ ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਜ਼ਰੂਰਤ ਦੇ ਸਰਜਰੀ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਅਜਿਹੀਆਂ ਯੋਜਨਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਜਾਂ ਤਾਂ ਪ੍ਰੋਤਸਾਹਨ ਦਿੱਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਜਾਂ ਬੀਮਾ ਕੰਪਨੀ ਨੂੰ ਲਾਭ ਮਿਲਦਾ ਹੈ।
ਇਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ, ਸਿਜੇਰੀਅਨ, ਹਰਨੀਆ, ਪਿੱਤੇ ਦੀ ਥੈਲੀ, ਅਪੈਂਡਿਕਸ ਆਦਿ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਮਾਮਲੇ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹਨ। ਇਹ ਦੁਖਦਾਈ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਅਜਿਹੇ ਮਾਮਲਿਆਂ ਵਿੱਚ, ਗਰਭਵਤੀ ਔਰਤਾਂ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਸ਼ੋਸ਼ਣ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਸਿਜੇਰੀਅਨ ਡਿਲੀਵਰੀ ਦੀ ਲਾਗਤ ਆਮ ਡਿਲੀਵਰੀ ਨਾਲੋਂ 2-5 ਗੁਣਾ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਹਸਪਤਾਲਾਂ ਨੂੰ ਵਧੇਰੇ ਮੁਨਾਫ਼ਾ ਮਿਲਦਾ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਕਿ ਇੱਕ ਆਮ ਜਣੇਪੇ ਵਿੱਚ ਘੰਟੇ ਲੱਗ ਸਕਦੇ ਹਨ, ਇੱਕ ਸੀਜ਼ੇਰੀਅਨ ਇੱਕ ਨਿਰਧਾਰਤ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਪੂਰਾ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਹਸਪਤਾਲ ਅਤੇ ਡਾਕਟਰ ਘੱਟ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਵਧੇਰੇ ਜਣੇਪੇ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ।
ਕੁਝ ਡਾਕਟਰ ਆਪਣੀ ਸਹੂਲਤ ਅਨੁਸਾਰ ਨਿੱਜੀ ਹਸਪਤਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਜਣੇਪੇ ਦਾ ਸਮਾਂ ਤਹਿ ਕਰਨਾ ਪਸੰਦ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਕੁਝ ਔਰਤਾਂ ਜਣੇਪੇ ਦੇ ਦਰਦ ਤੋਂ ਇੰਨੀਆਂ ਡਰਦੀਆਂ ਹਨ ਕਿ ਉਹ ਖੁਦ ਹੀ ਸੀਜ਼ੇਰੀਅਨ ਕਰਵਾਉਣ ਲਈ ਸਹਿਮਤ ਹੋ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਕਈ ਵਾਰ ਮਰੀਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਡਰਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਦੱਸਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਬੱਚਾ ਖ਼ਤਰੇ ਵਿੱਚ ਹੈ, ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸੀਜ਼ੇਰੀਅਨ ਕਰਵਾਉਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਹੋਣਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ।
ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਮਾਮਲੇ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਸੀਜ਼ੇਰੀਅਨ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ: ਬੱਚੇ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਸਹੀ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਬ੍ਰੀਚ ਸਥਿਤੀ। ਜਣੇਪੇ ਦੌਰਾਨ ਜਟਿਲਤਾਵਾਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਪਲੈਸੈਂਟਾ ਪ੍ਰੀਵੀਆ, ਨਾੜੀ ਦਾ ਫੈਲਣਾ। ਮਾਂ ਨੂੰ ਗੰਭੀਰ ਸਿਹਤ ਸਮੱਸਿਆ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਹਾਈ ਬਲੱਡ ਪ੍ਰੈਸ਼ਰ, ਸ਼ੂਗਰ, ਦਿਲ ਦੀ ਬਿਮਾਰੀ। ਬੱਚੇ ਨੂੰ ਆਕਸੀਜਨ ਦੀ ਘਾਟ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਤੁਰੰਤ ਡਿਲੀਵਰੀ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ। ਪਹਿਲਾਂ ਵੀ ਸੀਜ਼ੇਰੀਅਨ ਹੋ ਚੁੱਕਾ ਹੈ ਅਤੇ ਆਮ ਡਿਲੀਵਰੀ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਨਹੀਂ ਹੈ।
ਪਰ ਜਦੋਂ ਸਿਜੇਰੀਅਨ ਸਿਰਫ਼ ਪੈਸੇ ਕਮਾਉਣ ਲਈ ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਠੋਸ ਡਾਕਟਰੀ ਕਾਰਨ ਦੇ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਇਹ ਨੈਤਿਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਗਲਤ ਹੈ। ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਨਿੱਜੀ ਹਸਪਤਾਲ ਸੀਜ਼ੇਰੀਅਨ ਨੂੰ ਤਰਜੀਹ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਤੇਜ਼ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸਦੀ ਕੀਮਤ ਵਧੇਰੇ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਔਰਤਾਂ ਦੇ ਡਰ ਅਤੇ ਜਾਗਰੂਕਤਾ ਦੀ ਘਾਟ ਕਾਰਨ, ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਔਰਤਾਂ ਦਰਦ ਤੋਂ ਬਚਣ ਲਈ ਸੀਜ਼ੇਰੀਅਨ ਦੀ ਚੋਣ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਆਮ ਡਿਲੀਵਰੀ ਵਧੇਰੇ ਲਾਭਦਾਇਕ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।
ਔਰਤਾਂ ਨੂੰ ਇਸ ਬਾਰੇ ਜਾਗਰੂਕ ਕੀਤਾ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਜੋ ਉਹ ਨਾਰਮਲ ਡਿਲੀਵਰੀ ਨੂੰ ਪਹਿਲ ਦੇਣ। ਡਾਕਟਰਾਂ ਨੂੰ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਸਿਰਫ਼ ਉਦੋਂ ਹੀ ਸੀਜ਼ੇਰੀਅਨ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਬਹੁਤ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੋਵੇ। ਗਰਭ ਅਵਸਥਾ ਦੌਰਾਨ ਯੋਗਾ ਅਤੇ ਸਹੀ ਖੁਰਾਕ ਵਰਗੇ ਕੁਦਰਤੀ ਤਰੀਕਿਆਂ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕੀਤਾ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਜੋ ਆਮ ਜਣੇਪੇ ਨੂੰ ਆਸਾਨ ਬਣਾਇਆ ਜਾ ਸਕੇ।
ਇਸ ਸਭ ਦੇ ਨਾਲ, ਸਰਕਾਰ ਨੂੰ ਨਿਯਮਾਂ ਨੂੰ ਸਖ਼ਤੀ ਨਾਲ ਲਾਗੂ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਜੋ ਬੇਲੋੜੇ ਸੀਜ਼ੇਰੀਅਨ ਘੱਟ ਹੋਣ। ਆਮ ਜਣੇਪੇ ਨੂੰ ਤਰਜੀਹ ਦਿਓ, ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਡਾਕਟਰੀ ਕਾਰਨਾਂ ਕਰਕੇ ਸੀਜ਼ੇਰੀਅਨ ਜ਼ਰੂਰੀ ਨਾ ਹੋਵੇ। ਗਰਭ ਅਵਸਥਾ ਦੌਰਾਨ, ਯੋਗਾ ਕਰੋ, ਸਹੀ ਖਾਓ ਅਤੇ ਕਸਰਤ ਕਰੋ, ਤਾਂ ਜੋ ਨਾਰਮਲ ਡਿਲੀਵਰੀ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਵਧ ਜਾਵੇ। ਹਸਪਤਾਲਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਸੀਜ਼ੇਰੀਅਨ ਅਤੇ ਆਮ ਡਿਲੀਵਰੀ ਦਰਾਂ ਜਨਤਕ ਕਰਨੀਆਂ ਚਾਹੀਦੀਆਂ ਹਨ। ਔਰਤਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਆਦਤ ਪਾਉਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ ਕਿ ਜੇਕਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸਿਜੇਰੀਅਨ ਦੀ ਸਿਫ਼ਾਰਸ਼ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਡਾਕਟਰ ਤੋਂ ਸਲਾਹ ਲੈਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ। ਸਰਕਾਰ ਨੂੰ ਨਿੱਜੀ ਹਸਪਤਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਬੇਲੋੜੇ ਸੀਜ਼ੇਰੀਅਨ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਲਈ ਸਖ਼ਤ ਨਿਯਮ ਬਣਾਉਣੇ ਚਾਹੀਦੇ ਹਨ।
ਗਰਭ ਅਵਸਥਾ ਦੌਰਾਨ ਔਰਤਾਂ ਨੂੰ ਸਹੀ ਜਾਣਕਾਰੀ ਦਿੱਤੀ ਜਾਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਜੋ ਉਹ ਡਾਕਟਰ ਦੇ ਫੈਸਲੇ ਨੂੰ ਸਮਝ ਸਕਣ ਅਤੇ ਸਵਾਲ ਪੁੱਛਣ ਤੋਂ ਝਿਜਕਣ ਨਾ। ਹਸਪਤਾਲਾਂ ਨੂੰ ਸਾਧਾਰਨ ਜਣੇਪੇ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕਰਨ ਲਈ ਪ੍ਰੋਤਸਾਹਨ ਦਿੱਤੇ ਜਾਣੇ ਚਾਹੀਦੇ ਹਨ। ਸੀਜ਼ੇਰੀਅਨ ਡਿਲੀਵਰੀ ਦੇ ਵੱਧ ਰਹੇ ਮਾਮਲਿਆਂ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਲਈ, ਤੇਲੰਗਾਨਾ ਦੇ ਇੱਕ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਨੇ ਤਿੰਨ ਮਿੰਟ ਦੀ ਇੱਕ ਛੋਟੀ ਫਿਲਮ, ‘ਸੀਜ਼ੇਰੀਅਨ ਲਾ ਕੂ ਕਥੇਰੇਧਮ’ (ਆਓ ਸੀਜ਼ੇਰੀਅਨ ਡਿਲੀਵਰੀ ਨੂੰ ਘਟਾਏ) ਬਣਾਈ ਹੈ। ਦਰਦ ਤੋਂ ਬਚਣ ਲਈ, ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਔਰਤਾਂ ਨਾਰਮਲ ਡਿਲੀਵਰੀ ਦੀ ਬਜਾਏ ਸੀਜ਼ੇਰੀਅਨ ਦੀ ਚੋਣ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ, ਜੋ ਕਿ ਗਲਤ ਹੈ। ਸੀਜ਼ੇਰੀਅਨ ਸਿਰਫ਼ ਤਾਂ ਹੀ ਜਾਇਜ਼ ਹੈ ਜੇਕਰ ਇਹ ਮਾਂ ਅਤੇ ਬੱਚੇ ਦੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਲਈ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੋਵੇ। ਬੇਲੋੜੀ ਸਰਜਰੀ ਤੋਂ ਬਚਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਮਾਂ ਲਈ ਸਰੀਰਕ ਅਤੇ ਮਾਨਸਿਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਵਧੇਰੇ ਚੁਣੌਤੀਪੂਰਨ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ।
