ਰਚਨਾ/ “ਗੋਬਿੰਦ ਦੇ ਲਾਲ” /ਹਰਦੀਪ ਬਿਰਦੀ

ਗੋਬਿੰਦ ਦੇ ਲਾਲ
ਬਲਿਦਾਨ ਤੁਸੀਂ ਨਾ ਕਦੇ ਭੁਲਾਓ |
ਚੇਤਾ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਲੈ ਆਓ ||

ਜਿਹੜੇ ਨੀਹਾਂ ਵਿੱਚ ਚਿਣੇ ਸੀ ,
ਨਾ ਹੌਂਸਲੇ ਗਏ ਮਿਣੇ ਸੀ |

ਸ਼ੇਰਾਂ ਵਾਂਗੂੰ ਜਿਹੜੇ ਗੱਜੇ,
ਦੁਸ਼ਮਣ ਡਰਦਾ ਅੱਗੇ ਭੱਜੇ |

ਸਿੱਖ ਧਰਮ ਦੇ ਜੋ ਨਗੀਨੇ,
ਦੁਸ਼ਮਣ ਤਾਂਈਂ ਆਉਣ ਪਸੀਨੇ |

ਗੱਲ ਸਿਆਣੀ ਕਰਦੇ ਸੀ ਜੋ ,
ਨਾਹੀਂ ਪਾਣੀ ਭਰਦੇ ਸੀ ਜੋ |

ਚਿਹਰੇ ਉੱਤੇ ਨੂਰ ਇਲਾਹੀ,
ਜ਼ਾਲਮ ਨੂੰ ਸੀ ਗੱਲ ਸਮਝਾਈ |

ਬਾਲ ਬੜੇ ਸਨ ਉਹ ਗਿਆਨੀ,
ਮਾਤ ਗਈ ਸੀ ਖਾ ਜਵਾਨੀ |

ਤਨ ਤੋਂ ਭਾਵੇਂ ਬਾਲ ਜਿਹੇ ਸਨ,
ਬਲਦੀ ਪਰ ਮਸ਼ਾਲ ਜਿਹੇ ਸਨ |

ਜ਼ਾਲਮ ਨੂੰ ਨਾ ਉੱਤਰ ਆਇਆ
ਨਾਲ਼ ਦਲੀਲਾਂ ਚੁੱਪ ਕਰਾਇਆ।

ਉਮਰੋਂ ਨਿੱਕੇ ਤਿੱਖੇ ਸਨ ਉਹ
ਦਸਮੇਸ਼ ਪਿਤਾ ਤੋਂ ਸਿੱਖੇ ਸਨ ਉਹ।

ਵੱਡੇ ਵੱਡੇ ਸਨ ਘਬਰਾਏ,
ਉਹ ਗੋਬਿੰਦ ਦੇ ਲਾਲ ਕਹਾਏ |

ਉਹਨਾਂ ਵਰਗੇ ਬਣੀਏ ਸਾਰੇ
ਬਣੀਏ ਸਭ ਦੀ ਅੱਖ ਦੇ ਤਾਰੇ।

ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਨਿੱਤ ਸੀਸ ਝੁਕਾਈਏ
ਦੱਸੇ ਰਾਹ ਤੇ ਚਲਦੇ ਜਾਈਏ।

ਹਰਦੀਪ ਬਿਰਦੀ
9041600900

ਸਾਂਝਾ ਕਰੋ

ਪੜ੍ਹੋ